Een verhaal over een uitgever.
‘Petite Histoire’ over G.F.
Callenbach (1871 – 1949), firmant en later directeur van Uitgeverij G.F.
Callenbach N.V. te Nijkerk.
De rapporteur is zijn kleinzoon-naamgenoot (1933), oud-directeur van de
Uitgeverij.
Het verhaal is mij verteld door de desbetreffende vertegenwoordiger van de
papiergroothandel Proost, toen ik als leerling-uitgever werkte bij Uitgeverij Het
Wereldvenster in Baarn in 1960.
Met enige schroom betrad de jonge vertegenwoordiger het directiekantoor van
Uitgeverij Callenbach. Het moet in het midden der jaren twintig zijn geweest dat
hij voor het eerst zelfstandig over de leverantie van papier mocht gaan praten.
In het kantoor was aanwezig de heer Callenbach, eerbiedwaardig in
pak-met-vest-en-horlogeketting en met fraaie snor en puntbaardje. Niet bepaald
iemand die een jong vertegenwoordiger gerust stelde.
Maar het gesprek verliep alleraangenaamst en de specificaties van de
verschillende bestellingen waren duidelijk.
Totdat ….. er een order werd geplaatst op 1000 kg “achterkantjespapier”.
De jongeman noteerde de bestelling, maar had geen flauw idee wat hier werd
bedoeld. Maar durfde ook niet om uitleg te vragen. Hij interpreteerde naar de
letterlijke tekst.
Nu moet de lezer weten dat in die tijd de kerstboekjes een rood linnen rugje
hadden, met op het voorplat van de
kartonnen band een fraaie (nou ja, wat heet) kleurplaat, gedrukt op goed papier
en op het achterplat van de band een onbeduidend en dus goedkoper stukje papier.
In de wandelgangen van uitgeverij en binderij genoemd achterplatpapier of …..
achterkantjespapier.
Maar door de schroom van de vertegenwoordiger werd er enige weken later niet die
1000 kg papier van mindere kwaliteit afgeleverd, maar werd er door de Nijkerkse
stationschef telefonisch geïnformeerd war de firma Callenbach in vredesnaam met
een halve wagonlading toiletpapier-op-rol moest beginnen en wanneer de wagon kon
worden gelost.
Het verhaal gaat dat het voltallige personeel van uitgeverij/binderij en van de
drukkerij ruim een jaar lang gratis toiletpapier kreeg uitgedeeld.
(Eerder verschenen in het familieblad “De profeet van de Veluwe”
diertiende jaargang – februari/mei 1997 – nrs. 49 en 50.)